چای اولونگ تیمن

چای اولونگ تیمن یا اولانگ از قدیمی ترین چای های مصرفی در کشور چین است. در ایران نیز این چای در بهترین باغات چای لاهیجان کشت می شود. چای اولونگ از برگ های گیاه کاملیا سیننسیس تولید می شود.

چای اولونگ تیمن

این گیاه همان گیاهی است که از آن چای سبز و چای سیاه تهیه می شود. روش تهیه و فرآوری چای سیاه، سبز و اولونگ موجب شده تا هر کدام دارای طعم و خاصیت های متفاوت باشند اما در واقع همگی از برگ های یک گیاه تهیه می شوند. برگهای چای پس از برداشت، ظرف مدت کوتاهی اکسیده می شود.

اکسیداسیون فرایندی است که برگ ها را تیره تر می کند و جالب است بدانید، چای سیاه کاملا اکسیده شده، چای اولونگ نیمه اکسید و چای سبز تحت اکسیداسیون قرار نمی گیرد.

خواص چای اولانگ

۱. پیشگیری از دیابت

آنتی‌اکسیدان‌های پلی‌فنولی موجود در چای به کاهش قند خون و مقدار انسولین در بدن کمک می‌کند. در ضمن، حساسیت بدن به انسولین را افزایش می‌دهد. بنابر بررسی‌های متعددی که انجام شده است، بین مصرف مرتب این چای و کنترل بهتر قند خون  و کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع دو  ارتباط مستقیمی وجود دارد. البته عوارض چای اولانگ به‌اندازه چای سبز و سیاه، بررسی نشده است. اخیرا در تحقیقی، مشخص شد که مصرف ۷۲۰ میلی‌لیتر چای اولانگ در روز می‌تواند از خطر ابتلا به دیابت نوع۲، تا ۱۶ درصد بکاهد.

تحقیق دیگری نشان داد که اگر افراد مبتلا به دیابت، روزی ۱,۵ لیتر چای بنوشند، پس از ۳۰ روز قند خون آنها تا ۳۰ درصد کاهش می‌یابد. همچنین محققان می‌گویند، مصرف چای اولانگ، به‌همراه داروهای کنترل قند خون، از افت ناگهانی خطرناک قند خون پیشگیری می‌کند.

البته گزارشی هم وجود دارد که می‌گوید، خطر ابتلا به قند خون در افرادی که بیش از ۴۸۰ میلی‌لیتر در روز، از این چای مصرف می‌کنند، زیاد است. محققان این بررسی معتقدند که وجود آلودگی ناشی از آفت‌کش‌ها، موجب چنین عوارضی می‌شود و البته نباید به‌دلیل این مشکل، از مصرف چای اولانگ پرهیز کرد؛ بلکه حفظ تعادل در مصرف آن، ضروری است.

۲. بهبود مشکلات قلبی

 

مصرف مرتب چای اولانگ به‌دلیل وجود آنتی‌اکسیدان‌های آن، سلامت قلب را افزایش می‌دهد. تحقیقات متعددی نشان داده که نوشیدن چای اولانگ از فشار خون بالا کاسته و سطح کلسترول بد بدن را پایین می‌آورد؛ بدین‌ترتیب، از احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی می‌کاهد.

البته در خصوص بیماری‌های قلبی، به‌طور خاصی تأثیر چای اولانگ بررسی نشده است. به‌طور مثال، در بررسی ۷۶ هزار ژاپنی بزرگسال مشخص شد، افرادی که روزانه ۲۴۰ میلی‌لیتر از این نوشیدنی مصرف کردند، ۶۱ درصد کمتر از دیگران به بیماری‌های قلبی مبتلا شدند. تحقیقی در چین نیز مشخص کرد، مصرف روزانه این چای می‌تواند خطر سکته قلبی در افراد را تا ۳۹ درصد بکاهد.

در ضمن، نوشیدن ۱۲۰ میلی‌لیتر چای اولانگ یا سبز در روز می‌تواند از ابتلا به فشار خون بالا تا ۴۶ درصد بکاهد (البته این موضوع را تمام محققان قبول ندارند و به بررسی بیشتری نیاز است). چای اولانگ حاوی کافئین است و فشار خون افراد را تا اندازه‌ای بالا می‌برد. البته کافئین موجود در ۲۴۰ میلی‌لیتر چای اولانگ در برابر کافئین موجود در همین مقدار نوشیدنی قهوه بسیار ناچیز است.

۳. کاهش وزن

دانشمندان بر این باورند که پلی‌فنول موجود در چای اولانگ، سوخت‌وساز بدن را افزایش می‌دهد و از مقدار جذب چربی موجود در رژیم غذائی می‌کاهد. این آنتی‌اکسیدان‌های پلی‌فنولی می‌توانند از سوزاندن چربی‌های ذخیره‌شده در بدن، آنزیم‌هایی را برای تولید انرژی فعال کنند.

۴. عملکرد مغز

بنابر تحقیقات، چای اولانگ می‌تواند در حفظ عملکرد مغز مؤثر باشد و از بیماری‌های زوال عقل مانند آلزایمر پیشگیری کند. در حقیقت، چند نوع ترکیب موجود در این چای، می‌تواند عملکرد مغز را بهبود بخشد. یکی از این ترکیبات کافئین‌ است که می‌تواند مقدار ترشح پیام‌رسان عصبی نوراپی‌نفرین و دوپامین  را افزایش دهد. این دو پیام‌رسان، حال روحی، توجه و عملکرد مغز را بهبود می‌بخشند.

تحقیقات بیشتر نشان داد که اسیدآمینه تیانین موجود در چای نیز به افزایش قدرت توجه و کاهش اضطراب بسیار کمک می‌کند. در تحقیقی مشخص شد، چای اولانگ که حاوی کافئین و تیانین است، تقریبا پس از ۱ تا ۲ ساعت مصرف، می‌تواند هوشیاری و توجه فرد را افزایش دهد. همچنین پلی‌فنول‌های این چای، اثر آرامش‌بخشی روی بدن، به‌ویژه در ۲ ساعت اول مصرف، دارند.

۵. مراقبت در برابر سرطان‌هایی خاص

دانشمندان بر این باورند که آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای‌های سیاه، سبز و اولانگ می‌تواند از جهش سلولی که موجب سرطان در بدن می‌شود، پیشگیری کند. همچنین پلی‌فنول‌های این چای جلوی سرعت تقسیم سلول‌های سرطانی را می‌گیرد. علاوه‌برآن، در یک بررسی مشخص شد، افرادی که به‌طور مرتب چای اولانگ می‌نوشند، ۱۵ درصد کمتر از دیگران احتمال دارد که به سرطان دهان مبتلا شوند. در تحقیقات دیگر مشخص شد که این چای می‌تواند اثر حفاظتی مشابه در کاهش خطر ابتلا به  سرطان پوست ، سرطان ریه، سرطان مری، سرطان لوزالمعده، سرطان کبد و سرطان کلون داشته باشد. علاوه‌برآن، ترکیب پلی‌فنولی این چای می‌تواند جلوی خزان‌یاخته‌ای سلول‌ها، ناشی از رشد سلول‌های سرطانی در معده را بگیرد.

۶. استحکام دندان و استخوان

 

آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای اولانگ، استخوان‌ و دندان‌ها را تقویت می‌کند. در یک بررسی مشخص شد، وقتی افراد، هر روز در یک دوره‌ی ۱۰ ساله، چای سیاه، سبز یا اولانگ بنوشند، تراکم استخوانی آنها نسبت به دیگران، ۲ درصد بیشتر است.

در بررسی دیگر روی ۶۸۰ زن چینی یائسه، معلوم شد تراکم استخوان آن دسته از زنانی که چای اولانگ می‌نوشیدند، ۴,۵ تا ۴,۹ درصد، بیش از دیگران است. تراکم مناسب استخوان، از شکستگی‌های استخوانی پیشگیری می‌کند.

۷. درمان اگزما

پلی‌فنول‌های موجود در چای، می‌تواند اگزما را درمان کند. در یک بررسی، به ۱۱۸ بیمار که به اگزمای شدیدی مبتلا بودند،‌ روزانه ۱ لیتر چای اولانگ داده شد. البته داوطلبان در کنار مصرف این چای، به درمان‌های عادی خود نیز ادامه دادند. علائم اگزما در مدت ۱ تا ۲ هفته، بهبود یافتند و ۶۳ درصد از بیماران پس از ۱ ماه کاملا درمان شدند. حتی این بیماری دیگر عود نکرد.

۸. درمان درماتیت آتوپیک

بسیاری از محققان بر این باورند که ترکیبات پلی‌فنولی موجود در چای اولانگ، ضدحساسیت است و پوست را از ابتلا به بیماری‌هایی چون درماتیت آتوپیک محفوظ نگه می‌دارد. در واقع، این چای با کاهش تنش موجود در بدن، حساسیت‌های پوستی را درمان می‌کند. درماتیت آتوپیک، نوعی بیماری حساسیت پوستی  است که باعث قرمزی و خارش پوست  می‌شود.

۹. پاکسازی بدن از رادیکال‌های آزاد مضر

ترکیبات پلی‌فنولی موجود در چای اولانگ به‌دلیل اینکه آنتی‌اکسیدان هستند، می‌توانند رادیکال‌های آزاد موجود در بدن را پاک‌سازی کنند. بنابراین مصرف روزانه‌ی چای اولانگ می‌تواند از افراد در برابر صدمات بالقوه‌ی این سلول‌های آزاد پیشگیری کند. از این صدمات می‌توان به سرطان، تصلب شرایین، سکته قلبی و مغزی ، روماتیسم مفصلی ، تحلیل اعصاب و دیابت ، اشاره کرد.

۱۰. کنترل اضطراب

در بررسی‌های دقیق محققان ژاپنی روی موش‌ها، پس از مصرف چای اولانگ، ۱۰ تا ۱۸ درصد از اضطراب‌شان کاسته شد. پلی‌فنول‌های طبیعی در چای، دلیل اصلی رفع اضطراب هستند.

اسیدآمینه ال-تیانین «L-theanine» موجود در برگ‌های چای، جلوی جریان اسید ال-گلوتامیک «L-glutamic» و انتقال آنها به گیرنده‌های گلوتامات در مغز را می‌گیرد.

وقتی اسید ال-گلوماتیک به گیرنده‌های گلوتامات در مغز می‌رسد، عصب قشر مغز، فعال می‌شود و عملکرد شناختی و واکنش‌های اضطرابی عصبی نیز افزایش می‌یابد. اما وقتی اسیدآمینه ال-تیانین جلوی این انتقال را بگیرد، چنین فعالیتی در مغز رخ نمی‌دهد و واکنش اضطرابی، کاهش یافته و فرد احساس آرامش می‌کند.